قدس آنلاین؛ غلام کویتی‌پور با انتشار کلیپ کوتاهی از همخوانی با دختر ۱۳ ساله توجهات را به خودش جلب کرد. هم این همخوانی و هم محتوای کوتاه و اعتراضی شعر، موجب شد تا نام کویتی‌پور ـ که در چند سال اخیر کم‌تر مطرح شده بود ـ دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد.

کویتی‌پور که قطعه «ممد نبودی ببینی» را در روزهای پرافتخار حماسه آزادسازی خرمشهر خوانده بود و بعد از آن، نوحه‌های مختلفی مثل «عمه بابایم کجاست» از او پرمخاطب شده بود، چندی بعد از جنگ به استودیوخوانی روی آورد و قطعاتی را همراه با موسیقی اجرا کرد. او این روند را تا آن‌جا پیش برد که در گفت‌وگوهای متعدد، اعلام کرد از عنوان «حماسه‌خوان» به جای «مداح» برای او استفاده کنند. او این جمله را ۱۰ سال قبل در یکی از مصاحبه‌هایش با «رادیو فردا» ایستگاه رادیویی فارسی‌زبان تحت امر کنگره آمریکا بیان کرد.

کویتی‌پور که روزی زنگ صدایش را مدیون و مرهون هم‌نفسی با شهدای دفاع مقدس می‌دانست و «هنگامه پیکاره» او، رشادت و دلاوری سربازان اسلام را یادآوری می‌کرد، حالا در این همخوانی تعجب‌آور می‌گوید: «حیف دیگه ورق برگشت دیگه نمی‌شه به عقب برگشت».

به‌کار بردن این عبارات، اشاره به تغییراتی دارد که وقتی آن را کنار همخوانی با دختر ۱۳ ساله می‌گذاریم، معنایی غیر از اعتراض و انتقاد از آن استنباط می‌شود. کار عجیب کویتی‌پور، پشت کردن به اعتقادات گذشته‌اش فهم می‌شود؛ نه اعتراض به مشکلات اقتصادی امروز کشور.

کویتی‌پور آیا فرمان را چرخانده است؟

انتهای پیام/